- bütün
- 1. əvəz. Hamı, hamısı, ümum, cəmi. Bütün xalq. Bütün aləm. Bütün gecəni işlədim. Bütün qüvvələri topladıq. – Bütün salondakılar dönüb mənə baxdı. M. C.. <Salmanova Cumanın> bütün əməllərini gözünün içinə deyəcəkdi. Ə. Ə..2. sif. dan. Səbatlı, qərarlı, dəyişməz, möhkəm. Bütün söz. Bütün vəd. Bütün adam (sözünün üstündə duran adam). – Aləmdə bu gün əhdi bütün yar ələ girməz; Yandırdı tikan bağrımı, gülzar ələ girməz. Nəs..3. Bax bütöv.4. zərf Tamam, hərtərəfli. Bütün bədənimi tər basdı.5. zərf Başdan-başa, başdan-ayağa qədər, tam surətdə. Bütün kitabı oxudu. bütün-bütün zərf Bütöv parçalarla, bütün halda. Gilası bütün-bütün udma, çeynə, tumunu çıxart. M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.